Mr. Nobody (2009)

Frankrijk / Duitsland / Canada / België
Drama / Fantasy
141 minuten

geregisseerd door Jaco Van Dormael
met Jared Leto, Sarah Polley, Diane Kruger, Linh Dan Pham, Rhys Ifans, Natasha Little, Toby Regbo, Juno Temple

Ik vind Jared Leto geen Mr. Nobody.
Ik kan hem namelijk enorm respecteren als acteur (wel wat minder als zanger, dus hup kerel, de filmwereld weer in).
Hij speelt altijd lekkere aparte rollen, en dat waardeer ik.
Zo ook in deze film...

2092.
De 117-jarige Nemo Nobody is de oudste man op aarde en de laatste sterfelijke persoon in een wereld waar iedereen eeuwig leeft.
De enige vraag die hem achtervolgt, is of hij het juiste leven heeft geleid, de juiste vrouw heeft bemind.
Als kleine jongen staat hij voor een onmogelijke keuze: stapt hij op de trein met zijn moeder of blijft hij achter bij zijn vader.
Eén keuze, maar met heel verschillende levens tot gevolg.
De film volgt Nemo tijdens al zijn verschillende levens, of ze nu droom of werkelijkheid zijn...

Prachtige film die je gezien moet hebben, waar ze goed laten zien wat een keuze kan doen met de rest van je leven.

Het is gewoon geweldig dat er soms nog verhalen uitkomen waarbij je mond open gaat staan.
Zoals bij deze film dus.

De film is magisch en surrealistisch.
En toch geeft het een gevoel dat het klopt.
Maar weinig mensen lukt het in een film, maar de regisseur Jaco van Dormael doet het zo, alsof het niks is.
Hij heeft er dan wel 13 jaar over gedaan, maar het was het wachten waard.
Het is ook heerlijk om te switchen tussen Canadese en Britse acteurs, en Jared Leto en de rest van de cast spelen het allemaal geweldig.
Enige waar ik een beetje moeite mee had was Diane Kruger, maar ze is dan wel weer een plaatje om naar te kijken.

Ga deze film zien, geloof me maar.
Op het einde zakt de film een beetje in, maar dat maakt niks uit, want de rest van de film is prachtig.
In ieder geval een film die je zeker vaker kan gaan kijken door de verschillende lagen in verhaal.
En misschien zijn er dan wel wat antwoorden die niet beantwoord konden worden, omdat je eerst op iets anders aan het letten was.
Sowieso heeft Dormael er een kunstwerkje van gemaakt, qua beelden ook.

Een soort David Lynch laat maar zeggen, maar dan net wat vrolijker.
Niks is echt, maar alles is zeker mogelijk in films.

Duncan Vidioot Meijering

MOVIE SOMEBODY

KIJK OOK NAAR