The Devil`s Double (2011)
België / Nederland
Drama / Actie
108 minuten
geregisseerd door Lee Tamahori
met Dominic Cooper, Ludivine Sagnier, Raad Rawi, Philip Quast, Mimoun Oaïssa, Khalid Laith, Dar Salim, Nasser Memarzia, Mem Ferda, Pano Masti, Akin Gazi, Stewart Scudamore
Trivia over Uday Hussein:
Oedai Saddam Hoessein al-Tikriti (18 juni 1964 – 22 juli 2003) was de oudste zoon en beoogd opvolger van de Iraakse ex-president Saddam Hoessein en diens eerste vrouw Sajida Talfah. Hij was voorzitter van het Iraaks Olympisch Comité, hoofd van Saddams veiligheidsdienst, uitgever van het dagblad Babel en eigenaar van een radiozender voor jongeren.
Oedai stond in Irak bekend om zijn extravagante levensstijl en zijn wreedheden. Bekend is dat Oedai en Koesai, zijn broer, als kind door hun vader werden getrakteerd op video`s van martelingen, om hen aan deze praktijken te laten wennen. Volgens onder meer een voormaligedubbelganger van Oedai liet deze dikwijls vrouwen die toevallig op straat liepen bij zich komen om ze thuis te verkrachten. Sommigen liet hij daarna vermoorden, zeker als ze tegen de ontvoering en verkrachting hadden geprotesteerd. Olympische sporters die niet aan Oedais verwachtingen voldeden liet hij martelen aan hun voetzolen. In Irak werd Oedai ook wel Abu Sarhan (vader van de wolf) genoemd.
In oktober 1988 viel hij bij zijn vader uit de gratie toen hij tijdens een feestje ter ere van de vrouw van de Egyptische president Moebarak een van Saddams favoriete lijfwachten, Kemal Hana Gegeo, ombracht. Deze lijfwacht had Saddam niet lang daarvoor geïntroduceerd bij een mooie, jonge vrouw, die later zijn tweede echtgenote zou worden. Oedai beschouwde dit als een belediging voor zijn moeder en schoot de lijfwacht koelbloedig neer, ten overstaan van de verschrikte gasten. Later zou president Moebarak Oedai een `psychopaat` noemen.
Saddam zette Oedai na deze gebeurtenis korte tijd gevangen, maar liet hem vrij na persoonlijke tussenkomst van de Jordaanse koning Hoessein. Saddam verbande hem naar Zwitserland, waar hij assistent van de Iraakse ambassadeur werd. Maar nadat hij in een restaurant had gedreigd iemand neer te steken werd hij Zwitserland uitgezet. Later werd Oedai door zijn vader gerehabiliteerd en kreeg hij het voorzitterschap van het Iraaks Olympisch Comité en werd hij hoofd van de organisatie die waakte over Saddams persoonlijke veiligheid. Hij kreeg echter nooit meer de status van `favoriete zoon`.
Latif Yahia (Dominic Cooper), een luitenant in het Irakese leger gestationeerd aan de Iraanse grens, heeft een buitengewone gelijkenis met de belichaming van het kwaad, Uday Hussein, de gevreesde zoon van Saddam Hussein. Latif wordt naar Saddam Husseins inner sanctum ontboden, waar hij voor een keuze wordt gezet; de dubbelganger van Saddams zoon worden... of sterven.
Saddam Hussein was niet de enige die een look-a-like had rondlopen naast hem, maar ook zijn zoon Uday Hussein had er één. Zijn naam was Latif Yahia en daar gaat de film over. En ik kan de mensen vertellen dat dit geen film is die je moet laten liggen, maar zeker een keer moet gaan kijken. Lee Tamahori is nou niet de beste regisseur die er rondloopt (Next, Die Another Day, Along Came A Spider), maar hij doet wel alles voor zijn films. En bij deze film zie je dat juist wel heel goed.
Het acteren in de film is goed. Dominic Cooper speelt overtuigend in zijn dubbele rol. De rest van de cast is ook prima, zoals Ludivine Sagnier, Raad Rawi en zelfs de Nederlander Mimoun Oaïssa. De film komt ook spectaculair over met alles qua sfeer en snelheid. En de toon van de film is zeer realistisch, als je het echte verhaal erbij legt van Uday. Goede effecten, cinematografie en het schrijven maken dit sowieso één van de betere independent films van de laatste tijd.
De jaren `80 waren zeker stoer in als je een leider was, maar mij zie je zeker nooit in dat wereldje terecht komen.
Duncan Vidioot Meijering
Dubbel zo goed als je denkt.
Deze moet je zeker kijken:
Cell 211 (2009)
