Xiao Cheng Zhi Chun (2002) Springtime in a Small Town

China / Hongkong / Frankrijk
Drama
116 minuten

geregisseerd door Zhuangzhuang Tian
met Jingfan Hu, Jun Wu, Bai Qing Xin, Ye Xiaokeng, Lu Sisi

Soms is het mooi om gewoon even een leuk dorpje te gaan bekijken.
En dan vooral in de lente of zomer.
In dorpjes heb je nog genoeg bomen en mooie landschappen, want in steden hebben ze alles zo opgevuld.
Vooral dorpjes in andere landen spreken me enorm aan met hun eigen cultuur.

Na een lange, strenge winter breekt uiteindelijk de lente aan in een klein stadje in het zuiden van China.
Het is 1946 en de oorlog heeft zware schade aangebracht aan de mensenharten en aan het landschap.
In het huis van de familie Dai begint het leven z'n gewone rustige gangetje te hernemen.
Maar met de komst van de lente duiken er spanningen op, die de liefde, lust en overgave van de huisgenoten zwaar op de proef zullen stellen.
Dai Liyan, het hoofd van het gezin, is jong en heel ziek.
Yu Wan, zijn vrouw, is een plichtsbewuste, mooie vrouw, vol levenslust, maar... gefrustreerd.
Xiu, de jongere zus van Liyan, en Old Huang, de knecht, wonen in hetzelfde huis.
Op een dag klopt er een gast aan.
Het is Zhang Zhichen, een oude schoolkameraad van Liyan, die intussen als arts in Shanghai werkt.
Met zijn komst worden de bestaande relaties in het huis danig door elkaar geschud.

Geen slechte mensen hier, maar leven kan dan nog steeds zwaar zijn.

Een liefdesverhaal in de jaren 40 na de oorlog in China.
Een driehoeksverhouding is er gaande (of vierhoeksverhouding als je de 16 jarige zusje meetelt die nog niet veel weet van de liefde).
Zo kan je de film het beste omschrijven.

Het verhaal is typisch filmmateriaal: een mooi huwelijk zonder vermoedelijk seks omdat de man ernstig ziek is, maar waarbij de vrouw nog netjes haar man helpt met alles.
Dan komt er een oude bekende langs en dan weten we het wel...

Het acteren was te geplaatst (wat je ook kon zien in de making of, de regisseur gaf geen kans de acteurs hun eigen ding te laten doen).
De film was erg traag, met weinig dingen die gebeuren behalve met de cast qua emoties.
Wat dan wel geweldig was, was de setting, binnen en buiten, dat was visueel prachtig.
En het verhaal wat ondanks traagheid wel mooi was.
Geen slechte mensen hier, maar juist mooie momenten die overgenomen worden door andere gebeurtenissen.
En vooral in die tijd hadden de mensen nog eer en bepaalde verplichtingen waar ze zich aan hielden, terwijl we nu maar rond neuken en alles.

De film vraagt dus om geduld, wat ik enorm heb, maar ik had er zelfs een beetje problemen mee.
De liefde komt mooi naar voren, maar het mocht allemaal wat gelikter en sneller.

Duncan Vidioot Meijering

MOOIE BEELDEN IN EEN KLEIN TRAAG DORPJE