Split (2016)

Verenigde Staten
Thriller / Horror
116 minuten    

geregisseerd door M. Night Shyamalan
met James McAvoy, Anya Taylor-Joy, Betty Buckley, Haley Lu Richardson, Jessica Sula, Brad William Henke, Sebastian Arcelus, Neal Huff, Kim Director, Lyne Renée, M. Night Shyamalan, Bruce Willis

Voor een acteur is het flink veel dagen leren om een karakter te laten ontstaan in een film.
Je leert het script en dan ook nog het karakter dus.
Maar wat als je nou een script binnenkrijgt van M. Night Shyamalan, waarin je 23 karakters moet spelen (en misschien nog ééntje erbij).
James McAvoy kreeg dat dus ook en dat zien we in de nieuwe thriller Split.

Hoewel Kevin 23 persoonlijkheden kent die zijn vertrouwde psychiater Dr. Fletcher heeft aangetoond, bezit hij er nog een die op het punt staat zich te ontwikkelen en alle andere over te nemen.
Wanneer drie tienermeisjes zijn ontvoerd, komt het aan tot een gevecht om te overleven tussen de verschillende persoonlijkheden die in Kevin schuil gaan, alsmede voor iedereen die zich om hem heen bevinden.

23 lagen van creepiness.

Ik was altijd al fan van M. Night Shyamalan, ook met zijn missers qua films.
De man is erg sterk in een spannende film neerzetten (thriller moet hij het ook op houden).
Dit is er weer één die mensen niet gauw meer gaan vergeten, puur omdat het interessant blijft wat er in de kop van Kevin rondgaat qua 23 karakters.
Ook hier heeft de film zoveel lagen totdat je pas op het einde weet hoe alles zit en misschien nog met wat vragen blijft hangen.
Heerlijk, dit soort films.
En dan weer die heerlijke twist op het einde, geweldig gewoon weer, vooral voor dus de fans van Shyamalan.

Hoe meer we te weten krijgen, hoe enger Kevin (James McAvoy) wordt.
McAvoy speelt het dak eraf met zijn verschillende mensjes die hij neerzet, geweldig gewoon.
Ik mocht deze acteur al veel, maar nu helemaal.
Deze jongen gaat ervoor en dat zie je in elke film waar hij in speelt, maar hier het meest.
Elk typetje is anders van kleding, tot en met spraak, tot en met gezichtsuitdrukking en hij speelt ze volop goed.

Vaak in elke horror thriller met een psycholoog, zijn dat de minste scenes, maar als Kevin langsgaat bij Dr. Fletcher, worden we nog meer verrast door verschillende plottwists.
Betty Buckley speelt zo lief en goed als de psychologe, dat je wenst dat ze het overleeft, maar we weten vaak wel hoe het afloopt met oudere mensen.
Anya Taylor-Joy speelt één van de gekidnapte tienermeisjes en ook zij heeft een geschiedenis waar je even bij gaat slikken en speelt daardoor dus goed en sterk de slachtoffer rol.
Maar verder blijft het toch een echte McAvoy film.

De truukjes van Shyamalan komen weer goed voorbij.
Er zit briljante claustrofobisch camera werk in, er word heerlijk met licht gekloot, de score (soundtrack) word weinig gebruikt, maar dat maakt het juist extra spannender, oftewel een echte goede (horror) thriller, met persoonlijke drama.

Eindes vind ik ook belangrijk, en nee, ik ga hier natuurlijk niet vertellen hoe de film eindigt, maar ik kan wel vertellen dat het einde meesterlijk was en vraagt naar meer.
Maar ja, Shyamalan is natuurlijk ook wel bekend vanwege de twists in zijn films.
Ik denk dat het sowieso beter overkomt bij de echte filmnerds, want terwijl ik stond te juichen bij het einde van Split, zaten andere mensen in de bioscoop maar te zuchten omdat ze het niet begrepen.
Er gaat dus zeker meer Shyamalan komen, woehoe!!!

Split is een meesterlijk hommage naar Hitchcock toe, heeft een beetje horror en zelfs spannende therapie sessies.
Shyamalan weet zijn publiek en dat is weer te zien, kan niet wachten op de volgende.

Duncan Vidioot Meijering

NIKS, EEN SPLIT IN HET MIDDEN EN PAUZE, AFKIJKEN DIE HAP!!!

KIJK OOK NAAR