A Monster Calls (2016)

Verenigde Staten / Spanje
Drama / Fantasy
108 minuten    

geregisseerd door J.A. Bayona
met Sigourney Weaver, Felicity Jones, Lewis MacDougall, Toby Kebbell, Liam Neeson, James Melville, Lily-Rose Aslandogdu

Soms heb je van die dagen dat je het even niet ziet zitten.
De hele wereld is opeens tegen je.
Ik heb dat gelukkig heel, heel weinig en daar ben ik blij om.
Maar ik weet dat er mensen zijn die dat dus wel hebben.
Zouden jullie dan niet een monster willen roepen die alles voor je oplost...?

Na de scheiding van zijn ouders woont de 12-jarig Conor (Lewis MacDougall) bij zijn moeder (Felicity Jones).
Zij is ernstig ziek geworden en daarom krijgen ze vaak bezoek van zijn oma (Sigourney Weaver) met wie Conor geen goede relatie heeft.
Op school wordt hij door zijn klasgenoten gepest.
Hij heeft 's nachts last van nachtmerries, in zijn verbeelding krijgt hij elke nacht bezoek van een monster dat hem verhalen komt vertellen.

A Monster Calls is net zoals een nachtmerrie, vol met donkere schoonheid en tragedie en dat bedoel ik op een positieve manier.

Een tekening van een kind kan veel zeggen over hoe hij/zij zich voelt.
Het is echt zo, een kind tekent alleen maar blije dingen of depressieve dingen, waardoor je meteen weet dat er iets is, anders tekent een kind dat niet.
Zo ook in deze film, we weten door de tekeningen dat er iets aan de hand is met het jongetje.

Dat is de kracht ook van deze film, want door middel van tekeningen en animaties worden bepaalde verhalen verteld, wat erg vet gedaan is.
En met het coole monster denk je meteen aan de film Where the Wild Things Are, het heeft albijna dezelfde sfeer, alleen is deze toch echt wat grimmiger.
Het zijn namelijk beide familie films, maar dan meer voor volwassenen.
En dat is dus ook meteen de tweede kracht van deze film.
Ik voelde me een kind dat vastzat in een nachtmerrie van je beste vriend.

De nachtmerries en visies die het kind doorstaat samen met de boom (nee, het is niet Groot uit Guardian of the Galaxy, het is een boom OK, maar kom op, hou eens op met verwijzen mensen), komen overeen met zijn echte leven en dat word erg goed verteld.
Dit is gewoon schrijven en monteren op zijn best, geloof me maar.

Het is dus geen film voor kids, maar degene (de kids dus) die het durven zullen de film zeer zwaar gaan vinden.
Ze zien iets zieligs, maar dan hoop ik wel dat de ouders ze mee kunnen geven dat dit de belangrijke dingen kunnen zijn in ons leventje.
Lewis MacDougall speelt het jongetje in de film en speelt met zoveel emoties, dat zelfs de beste acteurs van volwassen mate nog van kunnen leren.
Geweldig gedaan kerel!
Tot op het einde van de film blijf je in de spanning en voel je met de jongen mee, want geloof me, alles zit hem echt tegen, de film gaat van kwaad naar erger.
Dat maakt de film echt mooi, en dat met een sterk uitgebeelde monster (met de zware stem van Liam Neeson).
Een film die laat zien dat we onze fantasy goed moeten blijven gebruiken, zelfs in de meeste erge situaties, zoals iemand met kanker.
Verhalen kunnen wilde creaturen zijn, maar dit is er één die iedereen gezien moet hebben.

Duncan Vidioot Meijering

A MOVIE CALLS TO BE SEEN

KIJK OOK NAAR