The Space between Us (2017)
Verenigde Staten
Sciencefiction / Romantiek
120 minuten
geregisseerd door Peter Chelsom
met Britt Robertson, Carla Gugino, Gary Oldman, Asa
Butterfield, B. D. Wong, Janet Montgomery, Trey
Tucker, Scott Takeda, Adande Thorne, Colin
Egglesfield, Gil Birmingham, Logan Paul
Er zit een flinke ruimte
tussen ons en Mars.
In ieder geval nog niet naast de deur.
Het varieert ook van afstand van 60 tot 380 miljoen kilometer.
En dat komt natuurlijk door de positie van de twee planeten ten
opzichte van de zon.
Dus nee, ik hou me gewoon nog netjes op planeet Aarde.
Een groep astronauten vertrekt voor
een eerste missie naar Mars met de bedoeling de planeet te
koloniseren.
Na de lancering ontdekt een van hen dat ze zwanger is.
Kort nadat de shuttle op Mars landt, bevalt ze van een zoon en
sterft.
Ze heeft echter nooit de identiteit van de vader prijsgegeven.
Zestien jaar later is Gardner Elliot een tiener die zijn hele leven
op de planeet heeft doorgebracht en slechts 14 mensen heeft
ontmoet.
Benieuwd naar de identiteit van zijn vader en de aarde wendt hij
zich tot het internet waar hij een vriendschap opbouwt met een
meisje uit Colorado genaamd Tulsa.
De film waar geen romantiek had moeten zijn, geen tiener romantiek sowieso.
What is your favorite thing about
earth?
Dat is iets wat onze hoofdrolspeler Asa Butterfield vaak herhaalt
in de film alsof het een campagne is.
Reclame maakt hij zeker voor bepaalde dingen, maar verder is het
maar een standaard karaktertje gepropt in wat best een leuk verhaal
had kunnen zijn.
Maar ik droom zulke dingen vetter en spannender.
Het is een romantische film
gecombineerd met science fiction en een roadmovie drama, met een
vleugje komedie en het werkt gewoon niet altijd, vooral omdat ze
niet weten voor welk publiek ze de film nou hebben gemaakt.
We worden overladen met morele vragen en feelgood dingetjes.
We zien de cast hun dingetjes maar doen, maar gewoon op de
standaard robot motor.
Maar ja, voor de mensen die helemaal
leip waren van films zoals A Walk to Remember en dat een beetje
willen zien met science fiction, zitten met deze film wel snor.
De wetenschap komt niet helemaal sterk naar voren, en er klopt dus
merendeels niks van, maar ja, het gaat hier dan ook wel om de
romance tussen de twee hoofdrolspelers.
Verder zitten er door simpele montage teveel plotgaten in.
Maar de film heeft wel genoeg te zeggen om er net een tussendoortje
van te maken, omdat de ruimtelijke dingen wel cool waren.
Het was juist dat tripje naar onze blauwe planeet dat het zo
jammerlijk genoeg matig maakte.
De mensen die Gardner ook tegenkomt,
zijn allemaal te lief.
In het echte leven was zo'n raar ventje allang geslagen of
overvallen.
Klinkt misschien raar wat ik nou zeg, maar het is wel zo, en op de
manier hoe hij doet in de film, vraagt hij er ook om.
Maar ja, bij een romantische film
hoort de cast blij te zijn, en dat is zeker wel te zien.
Ik persoonlijk zelf vond Asa Butterfield bijzonder irritant met
zijn Frankenstein loopje en vond Britt Robertson wel de moeite
waard om ook voor langs te komen, alleen woon ik dan wel wat meer
dichterbij.
Ach ja, weer een film gezien, en als dat joch voortaan wat meer
wilt weten van onze planeet, moet hij ook maar meer films zien, en
niet alleen maar Himmel Uber Berlin.
Duncan Vidioot Meijering
WAAR WOUDEN ZE NOU HEEN MET DEZE FILM?
