Les Invasions Barbares (2003) The Barbarian Invasions

Canada / Frankrijk
Drama / Komedie
99 minuten

geregisseerd door Denys Arcand
met Rémy Girard, Stéphane Rousseau, Dorothée Berryman, Marie-Josée Croze, Dominique Michel, Louise Portal, Marina Hands, Pierre Curzi, Yves Jacques, Johanne-Marie Tremblay, Mitsou

Kanker is een rotziekte, in het echte leven, maar ook als ze het gebruiken als onderwerp in films.
Er zijn veel dingen verkeerd in de wereld, de mens kan dom en wreed en oppervlakkig zijn en zeker in deze tijden.
Maar niemand gun je deze ziekte!
Zo ook niet het karakter Rémy, die door iedereen albijna gehaat wordt door zijn levenswijze, maar ook nog genoeg vrienden heeft om een mooi afscheid te nemen.
En dat maakt de film zeker wel de moeite waard om toch te kijken.

Rémy is een geschiedenisprofessor, die zijn leven heeft gewijd aan vrouwen, wijn en de linkse zaak.
Hij heeft kanker en heeft niet meer lang te leven.
Zijn vrouw is jaren geleden bij hem weggegaan omwille van zijn avontuurtjes, zijn zoon is een miljonair, woont in Londen en haat zijn vader uit de grond van zijn hart, zijn vrienden zijn van hem vervreemd en de morfine doet al lang zijn werk niet meer.
Na wat twijfel beslist zoon Sébastien toch naar Montréal te komen om samen met diens ouwe vrienden afscheid te nemen van zijn vader.

Je ziet een enorm goed verschil tussen de vader en zoon in het verhaal.
En ondanks dat de zoon zijn vader haat, gebruikt hij zijn geld om nog een mooi afscheid te organiseren voor zijn vader, met familie en vrienden.
Klinkt lullig, maar niet alles moet lief zijn in ons leven.
De vader ziet zijn oude vrienden weer terug, en krijgt zijn eigen kamer in een vol ziekenhuis.
Er wordt zelfs drugs geregeld om de pijn te verzachten van deze oude man.
Rémy is een apart karakter met zijn eigen humor en wordt heerlijk gespeeld door Rémy Girard.
En gelukkig zijn zijn vrienden ook zo qua humor, dat kijkt toch dan wel lekker weg.
De rest van de wereld is te dom voor hun woorden...

En zijn dood is ook heerlijk karikaturaal, gewoon lekker simpel afscheid nemen in een huisje aan een mooi meertje, maar het werkt.
Alles werkt dan misschien ook wel door de cast, want het verhaal is eigenlijk verder wel simpel.
De regisseur Denys Arcand laat zijn obsessie met de dood goed zien in deze film.
De wereld verandert te snel en dat laat hij ook goed weten.
Geniet van het leven, het kan zo voorbij zijn!
Fuck de jongere generatie, we hebben hier te maken met een oude kliek.
De jongelui in de film denken alleen maar aan hun carriere, beroemdheden, computerspelletjes en een beetje drugs.
Deze film is bedoeld voor de mensen die opgroeiden met Sartre en Solzjenitsyn en niet voor de mensen die zeggen dat Michael Jackson de danspasjes heeft geleerd van Justin Bieber (OMG, in wat voor wereld leven we???).

Duncan Vidioot Meijering

NIKS VOOR CULTUUR BARBAREN, MAAR PUUR VOOR DE CINEFIELEN

73/100

KIJK OOK NAAR: