Viceroy's House (2017)

Verenigd Koninkrijk / India
Drama
106 minuten

geregisseerd door Gurinder Chadha
met Gillian Anderson, Michael Gambon, Hugh Bonneville, Huma Qureshi, Manish Dayal, Om Puri, Lily Travers, Simon Callow, Denzil Smith, Tanveer Ghani, Neeraj Kabi, Sarah-Jane Dias, Simon Williams

Rashtrapati Bhawan (tot 1950 Viceroy's House) is de officiële residentie van de president van India.
Het gebouw staat in New Delhi, de hoofdstad van India.
Tijdens de Britse overheersing was het gebouw de residentie van de gouverneur.

Het paleis is gebouwd in de periode tussen 1921 en 1931, en werd ontworpen door Edwin Lutyens.
Het paleis is de grootste ambtswoning ter wereld.

Viceroy's House in Delhi was het huis van de Britse heersers van India.
Na 300 jaar komt er aan die regel een einde.
Gedurende zes maanden in 1947 neemt Lord Mountbatten, kleinzoon van koningin Victoria, de post waar van de laatste onderkoning, die belast is met het teruggeven van India aan zijn volk.
Het verhaal van de film ontvouwt zich binnen deze grote woning.
Boven woont Mountbatten samen met zijn vrouw en dochter; beneden leven hun 500 hindoe-, moslim- en Sikh-bedienden.
Als de politieke elite - Nehru, Jinnah en Gandhi - naar Viceroy's House komt om te twisten over de geboorte van het onafhankelijke India, breekt een conflict uit. Men besluit het land te verdelen en er ontstaat een nieuw islamitische thuisland: Pakistan.
Het is een beslissing waarvan de gevolgen weerklinken tot op de dag van vandaag.

MOOI OM TE ZIEN, MAAR WORDT GEWOON TE SOFT ALS HET GAAT OM DE ECHTE TRAGEDIE...

Het is een enorme Britse film, met een sterke cast, waaronder Bonneville, die soms qua spel wel een beetje verkeerd zat, maar de sterke Anderson tegenover zich had als zijn vrouw.
En dan Gambon erbij en je hebt eigenlijk Brits op zijn best en dat laten ze ook wel zien.
En dat in combinatie met een sterke Indiase cast en een beetje Bollywood verhaaltje.
Maar dat is ook meteen hetgene wat niet werkt in deze politieke film.
Of ga de kant op van de echte tragedie of maak er een romantische drama van, maar ga het gewoon niet combineren.

Daarom is de film zo soft geworden, want het ergste wat er gebeurde rond deze tijd was de evacuatie van 14 miljoen mensen, wat hier binnen een paar minuten gebeurt, dus dat laten ze maar weinig zien, want het andere niet zo bijzondere verhaal moet meer tijd hebben helaas.
Er is beeldmateriaal hoor, maar het geeft ons te weinig tijd om er wat bij te voelen.
Misschien was het de keuze van de regisseur, ik vind het persoonlijk een gemiste kans.

Voor degene die wel houden van een politiek drama rondom de dubieuze Britse geschiedenis, maar ook wel een beetje houden van het softe is het een prima film, maar ik hoef hem niet nog een keer te zien.

Duncan Vidioot Meijering

EEN HUIS WAAR VEEL MEER GEBEURDE WAT DE FILM NIET LAAT ZIEN