Coco (2017)

Artikel 48 van 317
Overzicht

Verenigde Staten
Animatie / Avontuur
109 minuten

geregisseerd door Adrian Molina en Lee Unkrich
met de stemmen van Anthony Gonzalez, Gael García Bernal, Benjamin Bratt, Jaime Camil, Gabriel Iglesias, Alanna Ubach, Renée Victor, Edward James Olmos, Ana Ofelia Murguía, Alfonso Arau, Cheech Marin

Als kind volwassen worden op een emotionele en originele manier!
Laat dat maar over aan Pixar!
De kracht van deze animatie studio is van iets ingewikkeld als onderwerp een prachtig avontuur te maken voor de hele familie.
En dat flikken ze weer met de film Coco, waar dood zijn een groot onderwerp is...

Miguel is een enthousiaste, twaalfjarige jongen die in Mexico woont.
Hij ontdekt een eeuwenoud mysterie dat hem naar een bijzondere en onverwachte reünie leidt.
Tijdens Día De Los Muertos komt Miguel terecht in de fantastische wereld van de doden.
Daar ontmoet hij de oudere generatie, leert hij wat zijn plaats binnen de familie is en hoe families door de tijden heen verbonden blijven door een eenvoudige herinnering.

We gaan allemaal dood, dat is het zekere aan ons leven!
En Pixar dacht leuk te zijn en een animatie te maken over de dood en het Hiernamaals.
Maar ze hebben dan wel de cultuur erbij gepakt die niet al te somber tegen de dood aankijken.

We hebben het natuurlijk over Mexico, die zelfs een feest hebben op 1 en 2 november.
We hebben het over het feest Dia de Muertos, de dag dat de zielen van de doden terug naar de aarde keren.
Het is een belangrijk feest voor de Mexicanen waar ze allemaal mee zijn opgegroeid, en ik vind het persoonlijk een erg mooi feest.
En Pixar dacht dat dus ook...

Het is alweer de negentiende film van Pixar en weer flikken ze het om een geweldige film neer te zetten.
Ze weten op wonderbaarlijke wijze de culturele verschillen te overbruggen (letterlijk en figuurlijk), en doen dat met veel geweldige muziek (in die stijl natuurlijk) en veel geweldige mooie lokaties.
En ook de karakters zien er enorm mooi uit, vooral de oma spreekt de leeftijd die ze is.

Het verhaal klopt aan alle kanten en als ze dus eenmaal naar de wereld van de Doden gaan, staat je mond letterlijk open van alle prachtige beelden.
Ok, het verhaal is dan wel simpel vergeleken met vorige Pixar titels, maar het neemt niet weg dat ze het weer voor elkaar krijgen iets magnifiek neer te zetten.
Toch denk ik dat het voor merendeels van de jeugdige kijkers allemaal net iets te snel gaat en zelfs te ingewikkeld is...

Ach ja, het gaat merendeels bij Pixar om de plaatjes en geloof me, daar wil je de film al nog een keer voor kijken.
Er gebeurt zo veel, ook op de achtergrond, dat je goed moet blijven kijken.
De dood wordt normaal gezien als een grauwe wereld, maar in deze wereld lijkt het al bijna een pretpark (als ze maar niet vergeten worden).

Ik had veel grapjes kunnen verzinnen over de dood, en gekke dingen uit kunnen halen met de botten en schedels, maar de mensen van Pixar hebben zich juist best wel netjes ingehouden qua humor.
En dat is maar goed ook, teveel was misschien te slecht geweest.
Nou houden ze genoeg ruimte over voor sterk drama, mooie liedjes en de Mexicaanse cultuur.
En de Mexicanen worden gelukkig niet neergezet als een karikatuur.
De cast is merendeels Mexicaans, maar het valt niet op.
Dus verwacht ook geen al te grote sombrero's of dikke sigaren of een aantal bekende liedjes.

Coco is dus een feestje, geloof me maar!
Met leuke karakters, leuke sidekicks (de hond Dante, met die tong is al het lachen waard), aanstekelijke muzieknummers en een zeer getalenteerde jonge stemacteur voor Miguel, is het niet de beste film van Pixar, maar is het wel een perfecte animatie film geworden.

Duncan Vidioot Meijering

EEN FEESTJE MAKEN RONDOM DE DOOD, DAT KAN ALLEEN PIXAR

82/100

KIJK OOK NAAR:

© 2011 - 2024 Vidioot | sitemap | rss | webwinkel beginnen - powered by Mijnwebwinkel